🌊 25 km Coastwalk – Geen marathon, wél een overwinning

Ik was één van die 11.000.
Niet voor de 80 km, maar voor de 25.
En dat leek me… haalbaar. Uitdagend. Maar niet té.
Want mijn hoofd – en eerlijk ook mijn lijf – waren in januari nog niet klaar voor meer.

Wat begon als een zot ideetje in januari met wandelcoach Mieke, groeide uit tot
iets veel groters dan gewoon een flinke wandeling aan zee.
Iets met betekenis.
Iets met diepgang.

Mieke en ik leerden elkaar kennen via onze kinderen – dezelfde klas, later samen in het oudercomité.
En sinds een paar maanden: partners in crime met de ondernemersmicrobe.
Vanuit dat gedeelde pad ontstond begin dit jaar een nieuw idee: een doel, een uitdaging, een kans om te groeien.
Om onszelf beter te leren kennen, én onze missie nog sterker neer te zetten.

Ik wilde zélf ervaren wat het betekent om een coach aan mijn zijde te hebben.
Wat heb ik nodig als mens, als vrouw, als leider van mijn eigen leven?
En hoe neem ik dat mee in mijn onderneming, Soul and Sisterhood?

Mieke, met haar frisse blik en liefde voor wandelen, maakte een persoonlijk wandelschema –
voor mij een oefening in zelfzorg, voor haar een stap in de verdere uitbouw van haar praktijk.
Wat ooit begon als een ontmoeting tussen twee mama’s, groeide uit tot een vriendschap én
een gedeelde visie op wat écht telt: mildheid, beweging, verbinding.
Elk vanuit onze eigen kracht, maar met evenveel liefde voor het vak. En voor mensen.

✨ En dan… de grote dag

We hadden getraind – al was het schema de laatste weken wat… losgelaten (lees: druk leven).
Dus ik stond aan de start met een klein hartje.
Twijfel fluisterde zachtjes: “Zou je het wel kunnen?”

Maar stap voor stap – echt letterlijk – viel alles op zijn plek.
De zeelucht. Het ritme van de voeten. De kracht van het gezelschap.
We stapten. We babbelden. We zwegen soms ook (met de nadruk op soms   ).
En vijf uur later... was het binnen.
Mijn allereerste medaille ooit.

💛 Trots.
Niet om de afstand.
Maar omdat ik mezelf vooruit heb geduwd, zonder te pushen.
Omdat ik iets heb afgewerkt wat ooit begon als een zot idee.
Omdat ik ben blijven stappen, ook al was het soms zoeken.
Omdat ik ruimte heb gemaakt voor mezelf – in mijn hoofd, in mijn agenda, in mijn leven.

🧭 Doelen stellen & mild plannen – samen met een coach
Die 25 km staan symbool voor zoveel meer dan stappen alleen.
Voor het maken van keuzes. Voor timemanagement dat wél klopt.
Voor trouw zijn aan jezelf, ook als het moeilijk wordt.
En voor het verschil dat een coach maakt – iemand die naast je loopt, niet voor je uit.
Niet duwt, maar uitnodigt. Niet oplegt, maar ondersteunt.
Een bondgenoot op het pad – letterlijk en figuurlijk.

👣 Waarom wandelen?
Omdat het heelt.
Omdat het ruimte geeft aan gedachten én stilte.
Omdat het verbindt – met jezelf, met elkaar.
Omdat het gezond is, niet alleen voor je lichaam, maar vooral voor je hoofd.
Omdat het je terugbrengt naar jezelf – stap voor stap.

En… omdat ik 43 werd.
Een leeftijd waarop ik voel: het is tijd om bewust te kiezen voor chronische zelfzorg.
Niet als ‘moetje’, maar als daad van liefde.
Voor mijn lichaam, dat me al 43 jaar draagt.
Voor mijn hoofd, dat soms overloopt.
Voor mijn hart, dat aandacht verdient.
Vanuit de overtuiging dat ik het waard ben.

💫 We wandelden om weer adem te vinden in drukke dagen vol werk, mama zijn en duizend-en-één verwachtingen.
We wandelden omdat het leven al zoveel vraagt – en wandelen zóveel teruggeeft.

💬 Vriendinnen met wie je écht kan babbelen, kilometers lang.
🍽️ Eetafspraken werden wandelafspraken.
⏰ Middagpauzes werden rustmomenten in beweging.

Niet alles hoef je alleen te doen.
En niet iedereen kan – of wil – mee op zo’n traject. Maar dat hoeft ook niet.
Het was mijn pad, met mensen rondom mij die me aanmoedigden, die mee stapten,
of gewoon vroegen: “En, hoe gaat het?”

Wandelen is mijn manier om te zeggen:
“Ik ben het waard.”
Elke stap opnieuw.

Deze 25 km zijn voor mij geen ‘klein’ doel.
Ze staan symbool voor discipline, zachtheid, vriendschap, coaching en durven kiezen voor mezelf.
Een overwinning op mijn tempo, met mijn regels.

Dus ja…
Volgend jaar misschien 40 km?
Wie weet.
Maar dit moment hou ik alvast stevig vast. 💛